safari

Lieve allemaal!!

Ik denk dat dit dan mijn laatste verslag wordt, want het feest is bijna afgelopen.. 7 weken Kenia zitten er bijna op. Ik heb het super leuk gehad en ben een hele ervaring rijker. Ik ben toch wel blij dat ik na de havo een jaartje er tussen uit heb gehad om hopelijk in september dan toch aan de opleiding Mondzorgkunde te beginnen. Ik kreeg namelijk goed nieuws.. Voor de decentrale selectie van de opleiding mondzorgkunde zouden er gesprekjes plaatsvinden in mei, want vóór 10 juni moeten ze aan DUO, de 100 namen doorgeven, die geplaatst zijn voor de opleiding.

Nu hebben ze intern mijn 'geval' besproken en omdat ze vrijwilligerswerk een goede reden vinden, dat ik niet bij de gesprekken kan zijn, willen ze mij zodra ik terug ben, alsnog de kans geven om op gesprek te komen. Vandaag, 10 juni, geven ze dus alvast mijn naam door aan DUO, alsof ik al door ben en dan krijg ik 20 juni mijn gesprek. Als dit gesprek goed verloopt, doen ze niks en blijf ik op de lijst staan, als het niet goed loopt, dan bellen ze DUO, dat die mij van de lijst af moeten halen.

Fingers crossed 20 juni!!!

Afgelopen vrijdag op zaterdag nacht heb ik samen met Bongo(de touroperator van de safari), Robin van het vliegveld gehaald. Na een kort en warm nachtje( met 2 man in een 1 persoons-bed) gingen we dan meteen zaterdag ochtend op safari. We werden om 7 uur opgehaald. De lange reis op weg naar Tsavo East, hebben we beide voornamelijk slapend doorgebracht. Iets meer uitgerust kwamen we aan bij de gate van Tsavo East. Hier werd ons nog even alles uitgelegd en toen mochten we dan eindelijk het park in, op zoek naar the BIG 5.

De eerste 'game-drive' was het ritje van de gate naar de eerste lodge, Ashnil Aruba Safari Lodge. Hier heerlijk geluncht en even uitgerust. Om 4 uur nog een game-drive gedaan. Veel gezien... Olifanten, leeuwen, zebra's, giraffen, impala's, gazelle, noem het maar op. Bij terugkomst in de lodge, lekker avond gegeten. Na het eten zagen we vlak bij het zwembad een olifant bij het hek staan, dus wilde even gaan kijken. Na 5 minuten kijken naar de olifant die op nog geen 4 meter afstand stond, had hij ineens in de gaten dat we wel heel erg dichtbij stonden. Hij werd boos en dat liet hij merken ook. Hij begon met zijn oren te wapperen en zijn slurf te slaan en maakte flink wat geluid. Ook al stonden we achter een hek, waar stroom op stond, we voelde ons niet zo veilig, dus renden maar snel naar binnen, om daar heerlijk in slaap te vallen na een vermoeiende maar indrukwekkende dag.

Zondag zijn we naar de Voi Wildlife lodge gegaan. Onderweg nog veel dieren gespot (o.a. leeuwen) en mooie foto's kunnen maken. Bij de Voi wildlife lodge, heerlijk van het zwembad kunnen genieten en de olifanten die we van heel dichtbij konden bekijken terwijl ze aan het drinken waren.

Maandag een lange rit naar Tsavo West gehad. Veelal slapend doorgebracht, want we waren alle twee erg moe. In Tsavo West op zoek naar de RHINO en LEOPARD, die nog ontbraken op ons lijstje. We verbleven hier in de Kilaguni Safari lodge. Dit was de mooiste lodge van de drie. Ook het eten was hier het lekkerst. Voor het restaurant weer een super mooi uitzicht op een waterpoel, waar allerlei dieren kwamen drinken.

Aan de voorkant van de lodge zat een hek om het terrein, aan de achterkant, waar ons terras was, zat geen hek om het terrein. De buffels die op een paar meter afstand stonden van ons terras, hadden dus bij wijze van spreken ook op ons terras kunnen staan.

Op de laatste dag nog een luipaard van heeeeeeeeeeeel dichtbij gezien! Helaas niet de Big 5 gespot, want de neushoorn speelde verstoppertje!

Voor uitgebreide verhalen en het zien van ALLE (meer dan 1200 ) foto's van de safari, zijn jullie allen van harte welkom zodra ik terug ben!

We zijn nu lekker aan het genieten, bij bruinen en uitrusten in het hotel!!

Tot snel! x

weekverslag

Jullie hebben even op een verhaal moeten wachten, dat komt omdat ik geen onbeperkt internet meer heb. Nu dus even een week-verslagje!

Maandag was op school een afscheidsfeestje georganiseerd voor Marlies en mij. Ik had nog wel 3 dagen, maar op nog 2 feestjes in 1 week te organiseren is een beetje te veel gevraagd.

We kwamen om 10 uur op school aan. Alle kindjes zaten al in de gang op ons te wachten en alles was versierd. Ik denk dat we wel een uur lang hebben gezeten, terwijl de kindjes voor ons gingen dansen en zingen. We hebben heel veel leuke foto's en filmpjes gemaakt! 's Avonds zijn we nog heerlijk uiteten geweest, voor Marlies haar afscheidt.

Dinsdag op school geweest en snachts marlies uitgezwaaid.

Gister een half dagje op school geweest, met de lunch naar huis gegaan, zodat ik na wat gegeten te hebben met Denise, andere vrijwilligster, naar de groothandel voor souvenirs kon. Bij de groothandel zelf niks gekocht, want ik had al aardig was spulletjes ingeslagen. Wel op de weg terug, nog een paar slippertjes voor nog geen 3 euro 50 op de kop weten te tikken.

Vandaag had ik dan echt mijn laatste dag op school. Heb de hele dag lesgegeven, aan het eind dan voor de laatste keer nog een keer anna-maria-koek-koek gedaan. De kindjes bedankt voor de leuke tijd en afscheid genomen. Pfff heb wel 100x moeten slikken om toch niet een traantje te laten. Ook de kindjes lieten weten, dat ze me heel erg gaan missen en dat ze helemaal niet willen dat ik weg ga.

Gelukkig ga ik nog een dagje terug met robin, om hem het schooltje te laten zien en om de kindjes even gedag te zeggen.

Morgen ga ik als het mooi weer is met Denise naar Diani Beach. Hopelijk lekker een dagje bakken. Dan om half 11 komt Bongo me ophalen om robin van het vliegveld te halen. Die komt om 00.05 aan in Mombasa. Zaterdag ochtend gaan we dan direct op safari!

Foto's uploaden verbruikt veel internet, dus dat kan ik op het moment even niet doen. Hopelijk dat dit in het hotel weer lukt en anders zal ik er van de week toch een paar op de weblog zetten.

Om alle foto's te zien is iedereen natuurlijk welkom om langs te komen, zodra ik weer terug ben!

Liefs en tot snel!

voorlaatse week Elroi School

Volgende week is alweer de laatste week op Elroi.

Deze week veel leuks gedaan. Waaronder het tripje op woensdag. De kinderen hebben echt een top-dag gehad! Zoveel lachende en blije gezichtjes, dan weet je waar je het voor doet.

We zouden woensdag om 9 uur met 26 leerlingen vertrekken met twee matatu's richting Pirates, het strand. Bepakt met blikjes fris, koekjes, snoepjes, heel veel speelgoed en super vrolijke kindjes stonden we dan klaar. De teachers moesten eerst nog wel even heeeeeel dramatisch bidden, dat alles wel goed zou komen en er niks ergs zou gebeuren, maar daarna konden we dan eindelijk gaan.

De hele ochtend lekker met de kindjes gespeeld, gevoetbald, zandkastelen gebouwt, anna-maria-koek-koek gespeeld en wedstrijdje rennen gedaan. De kindjes hebben allemaal een TÉ-GEKKE dag gehad.

Marlies heeft foto's gemaakt van deze dag, maar die is nu op safari, dus de foto's komen nog.

Donderdag.

Ik was niet helemaal lekker, dus ging al vroeg weer naar huis. Marlies heeft in de pauze de skippybal bij de kindjes geintroduceerd. Dit was een groot succes! Ook het schminken vonden ze erg leuk. Helaas zat ik ziekjes thuis.

Vanochtend vroeg is marlies vertrokken voor een twee-daagse safari. Ik voel me nogsteeds niet lekker, dus blijf een dagje thuis. Ik moet van de teacher rustig aan doen, want maandag moet ik wel bij de afscheidsparty kunnen zijn. Ze bidden allemaal voor me, dat ik me snel weer beter voel. Nou ik geloof niet, maar hoop dat het werkt.

Tot over 3 weekjes!

x

lekker strand weekend

Heerlijk weekend gehad!

Zaterdag zijn we naar Tiwi Beach geweest. Echt een super mooi strand ten zuiden van Mombasa. Hier naartoe gegaan met de matatu en de ferry, was best een rit, maar was het zeker waard. Een prachtig strand, bijna prive, want op Marlies en mij na lagen er nog twee anderen. Heerlijk een bedje gehuurd, zodat we geen last hadden van het stuifzand. Beginal steeds meer op de locals te lijken qua kleurtje. Om half 5 weer vertrokken richting huis. Op de ferry, maakte we nog kennis met Lotte en Arend hun 'vriend', ookwel de neef/oud-klasgenootvan Obama. Lotte en Arend(andere vrijwilligers) werden 2 weken terug al flink voor lul gezet door deze dorpsgek, dit keer waren Marlies en ik aan de beurt. Hij begon heel hard te roepen, of wij wisten wat voor weer het was in Amerika en dat hij de neef was van Obama. Iedereen keek vervolgends naar ons en begon kei hard te lachen. Gelukkig mochten we redelijk snel van de ferry af, dus hoefden we niet al te lang met die vent te staan. Onze weg weer naar huis vervolgd, thuis lekker afdouchen van een heerlijke stranddag.

Zondag zijn we naar Watamu Beach geweest. Aangezien dit best een stuk rijden is, zijn we vroeg weg gegaan. 8 uur stipt vertrokken we. We hadden geluk, want de derde matatu die langs kwam bij de Nakumat, was de directe matatu naar Malindi. Na 2,5 uur kwamen we eindelijk aan in Watamu, hier nog even onderhandeld met een matatu-boy over de prijs naar Watamu Beach. Dan eindelijk voor 30 Ksh, naar Watamu Beach. Bij onze eindbestemming moesten we nog een stukje door een dorpje om bij het strand te komen. We werden vriendelijk, maar een beetje opdringerig geholpen door wat locals. Wij vroegen of we links of rechts moesten, waarop onze 'gidsen' besloten het hele eind met ons mee te lopen, hier verwachtten ze natuurlijk wel wat voor terug. Op het strand aangekomen, maakte wij toch wel heel duidelijk dat ze nu wel weg mochten gaan. Één van de locals was toch niet van plan ons alleen te laten, hij vond dat wij hem een cola verschuldigd waren, omdat hij helemaal met ons was meegelopen naar het strand. Na 20 minuten de man genegeert te hebben en hem een aantal keer iets minder vriendelijk te hebben verzocht weg te gaan, kwam hij toch tot de conclusie dat we hem echt geen cola gingen geven en ging weg.

Na een praatje te hebben gemaakt met de bewakers van een resort en nadat de eigenaar vertrokken was, mochten we een heerlijke duik nemen in het zwembad. Daarna nog heerlijk op het strand gerelaxt, aan het eind van de dag nog even gedoucht op het resort. Moesten wel beetje haast maken, want de eigenaar zou elk moment terug komen. Nog even naar Malindi wezen eten en toen de directe matatu naar huis genomen.

De rit terug naar huis, was anders dan we gehoopt hadden. Nog niet eens halverwege kwam er flink wat rook bij de passagiers op de eerste rij vandaan. De vrouw op de eerste rij, riep dan ook dat de matatu moest stoppen. In het donker, langs de weg staand, kwamen we er achter dat de matatu in de fik stond. Marlies en ik vonden dit niet zo prettig, maar de chauffeur gooide een jerrycan water over het vuur heen en we konden weer verder. Niet erg prettig gevoel, maar langs de weg blijven staan in het donker inde middel of nowhere is ook niet echt prettig. Erg allert en een beetje angstig toch onze weg in de matatu vervolgd. Toen we aankwamen mij de Nakumatt waren toch allebei wel opgelucht dat we uit de matatu konden en veilig thuis waren. Voor de deur moesten we ook nog even heel goed oppassen voor een kei-hard rijdende auto. Dan eindelijk veilig en wel aangekomen even uitrusten.

Maandag kwamen John en Ineke langs op Elroi, dus de school werd nog even versierd en er werd gezongen en gedansd.

Vandaag met headteacher Christine de boeken opgehaald en uitgedeeld. De kindjes waren echt super blij en heel erg trots dat ze nuallemaal een eigen werkboek hebben. Ik heb een paar leuke foto's van hele trotse kindjes. Foto's zal ik van de week even op de site proberen te zetten. Eind van de middag met Ushindi mee geweest naar haar huis. Echt leuk om te zien. Heel schattig dorpje.

Morgen het tripje naar het strand.

Tot snel!

x

Kleren boel

Jambo!

Vandaag de hele ochtend met headteacher Christine op stap geweest, om de boeken te bestellen, die ik dankzij al jullie donaties, kan aanschaffen. Ook namens alle leraren en kindjes..BEDANKT!

Op Elroi zijn er vier klasjes, Baby class, KG3, class 1 en class 2. De baby klas krijgt een werkboek met cijfer, waar ze dan goed mee kunnen oefenen. Voor KG3 komt er voor elk kind een reken en een engels werkboek. Class 1 en 2 krijgen naast engels en rekenen ook nog een spelling werkboek. Voor alle teachers komt er een handleiding met dingen die ze kunnen doen met de kinderenvoor elk vak.

Maandag ga ik samen met Christine alle boeken ophalen.

Nadat we klaar waren met de boeken, zijn we de tas met kleding bij mij thuis gaan ophalen, om deze mee naar school te nemen en uit te delen. De kindjes waren allemaal erg enthousiast. Els, super bedankt voor alle kleren, ook namens de kindjes natuurlijk! Ik heb een aantal hele leuke foto's van de kindjes in de nieuwe kleren, helaas wil het meerendeel van de foto's niet uploaden op mijn weblog, dus deze krijgen jullie thuis te zien.

Morgen ga ik samen met Marlies waarschijnlijk naar Watamu om te snorkelen. Zondag willen we naar Tiwi Beach, ons kleurtje bijhouden, want ja het is gelukkig weer een beetje zonnig!

Ik besefte me vandaag ineens, dat ik al 3 weken hier in Kenia zit. Ik ben dus al over de helft van het vrijwilligerswerk. Nog 2 weken en daarna dan nog wel 2 weken genieten van de safari en het hotel wat we geboekt hebben.

Tot snel

Liefs

Anouk

weer een aantal dagen op Elroi

Jullie moesten een paar dagen wachten op een nieuw verslag, maar dit komt, omdat ik dacht, ik wacht even totdat ik ook de foto's heb van Shimba hills van de andere vrijwilligers heb. Zet ik de foto's en een nieuw verslag er in een keer op. Ik heb dan nu alle foto's op mijn laptop staan, kom ik er net achter dat de bestanden te groot zijn om up te loaden. Foto's van Shimba hills krijgen jullie dus te zien zodra ik terug ben. Eigenlijk ook wel leuk, dat ik nog wat achter de hand heb, wat jullie nog niet hebben gezien. Haha

Afgelopen vier dagen weer elke dag op Elroi School en zelf les gegeven. Als ik er om vraag, krijg ik nu wel iets meer ondersteunen. Dit is dan ondersteuning in de vorm van: vandaag moeten ze engels en social studies doen. Qua lesgeven zelf, sta ik er weer alleen voor. Ben er nu wel een beetje aan gewend en vind het wel leuk en een uitdaging de klas te vermaken en wat te leren. Wel denk ik dat de kindjes eigenlijk les horen te krijgen van een gekwalificeerde leraar, want die kan ze toch meer bijbrengen dan dat ik kan.

Dinsdag heel leuk maskers met de kindjes gemaakt, dit heeft ook leuke foto's opgeleverd. Gelukkig kon ik deze wel uploaden, dus deze kunnen jullie ook bewonderen.

Afgelopen dagen heeft het heel erg gerent, gelukkig was het gister weer zonnig en ook het weerbericht voor de komende dagen is beter.

Vandaag ga ik met de headteacher de nieuwe werkboeken voor de kindjes aanschaffen. Alvast iedereen bedankt, ook namens de kindjes, want door jullie krijgt elk kindje op school nu nieuwe werkboeken.

Morgen ga ik waarschijnlijk snorkelen bij watamu en zondag als het mooi weer is naar een ander strandje.

Tot snel!

Kus

Blessed Camp & Shimba Hills

Lieve allemaal,

Vrijdag rond half1, met best een flinke tas,vertrokken met de matatu richting de ferry. Daar de ferry naar de overkant genomen entoen de matatu richting Msambweni. De matatu zat redelijk vol, was nog 1 plekje vrij. Onderweg werden er natuurlijk nog mensen opgepikt. Na een half uur in de matatu te hebben gezeten, zat deze toch echt vol. Ik dacht toen al als we nog een uur moeten, gok ik dat ze er toch nog wel mensen bij gaan proppen. Toen ik dit hard op met de rest deelde, begonnen er al een aantal Afrikanen te lachen. Ja hoor, nog geen 5 minuten later stopte de matatu om iemand mee te nemen. Deze meneer werd op een coolboxje tussen twee stoelen in neergezet. Viel me nog alles mee. Ik zat samen met twee afrikaanse mannen op de achterste rij van de matatu.

Na vervolgends 10 minuten met een volle matatu + 1 verder te hebben gereden stopte de matatu weer. Er stonden twee mannen te wachten die graag mee wilde. Ik moest toch echt een beetje opschuiven, zodat we gezellig op elkaar met 4 man op de achterste rij konden zitten. Ook op de tweede rij werd er iemand bij gepropt op het al lekkere plakkende plastic bankje. We moesten nog een half uur... Toen de aardige man naast mij zijn hoofd uit het raam stak en naar het dak keek vroeg ik hem of daar ook nog plek was, of dat het daar al vol stond met kippen en groente. Hij moest erg lachen om mijn reactie en zei: Tja dit zie je niet zo vaak in Europa hé. Dit kan alleen in Afrika. We hebben een half uur lang met 18 man in een twaalf persoons busje gezeten, want ook stonden er nog 2 afrikanen in het gangpad. Zij moesten maar een beetje op andere steunen, zodat ze niet door het hele busje werden gezwiept.

Eindelijk aangekomen bij Msambweni, moesten we nog 5 minuten met een andere matatu naar Msambweni Hospital. Daar kwamen Lotte en Arend ( andere vrijwilligers, die in Blessed Camp zitten) ons ophalen. Eerst naar het huis van het gastgezin waar Lotte verblijft en daarna ook Arend zijn onderkomen gezien. Wij bleven deze nacht slapen in een kamertje op het terrein waar het onderkomen van Arend is. Even de kamer gezien en toen met de boda-boda ( motertaxi) naar Blessed Camp. Het was heel rustig op Blessed Camp, maar voor zover wij konden zien, zag het er allemaal mooi uit. Er staat een net nieuw school gebouw, een gebouw waar naai klasjes worden gehouden en een soort van ziekenboeg. Ook staan er sinds een paar jaar allemaal stenen huisjes waar veel van de lepra-slachtoffers en hun families wonen. Iets verder op het kamp staan nog een paar rieten hutjes. Vrijwilligers zijn bij dit project eigenlijk een beetje overbodig. Veel kunnen de mensen gewoon zelf doen.

Na Blessed Camp gezien te hebben lopen we het hele eind terug naar het terrein waar we de nacht doorbrengen. We zijn kapot van de reis en gaan optijd slapen. Volgende ochten moeten we namelijk al vroeg op, want we gaan naar Shimba Hills.

Zaterdag!

Het heeft de hele nacht geregent en ook als we wakker worden regent het nogsteeds. We zien het somber in, maar hopen dat ons tripje toch door kan gaan. De driver komt Arend, marlies, joyce en mij oppikken. Bea en Lotte had hij al opgepikt. Alleen Sanne nog en dan kunnen we gaan. Op onze weg naar Shimba Hills regent het nogsteeds. We vragen aan de driver of het wel mogelijk is om ons tripje door te laten gaan. Hij zegt dat het kan, alleen de wandeling naar de waterval is niet te doen. Dit is een uur naar beneden lopen van een glibberige berg en dan ook nog eens een uur weer omhoog. Bij Shimba Hills aangekomen, moeten we nog wachten op de Ranger, die ons begeleidt in Shimba Hills. Na van auto te hebben gewisseld ( het leek ons toch makkelijk door de modder te komen met een safari busje, dan met een normale mini-van) gaan we dan eindelijk het park in.

Het regent nogsteeds en wij vragen de driver en de ranger of wel nu wel kans hebben om dieren te zien. Hij zegt dat hij niks kan beloven en dat het moeilijk zal worden, want als het zo regent verstoppen veel dieren zich in het bos. Wij zien het somber in. Dan eindelijk na 15 / 20 minuten zien we ineens 2 olifanten. Natuurlijk moest de driver meteen op de rem, zodat wij foto's konden maken.

Na onze eerste olifanten, bleven we geluk hebben. We hebben een aantal keer een grote groep buffels gezien, van heel dichtbij. Ook meerdere olifanten zijn we nog tegen gekomen, in de verte hebben we gazelles gespot en naast de weg zaten wat Bavianen fotogeniek te wezen. Na voldaan te zijn van alle dieren rijden we terug naar de ingang van het park, waar we afscheidt nemen van de ranger en overstappen in de mini-van. De driver brengt Marlies, Joyce en mij terug naar de ferry, zodat we lekker weer op tijd terug zijn in Mombasa. Het is nog niet echt mooi weer dus besluiten we nog even Old Town in te gaan om souvenirs te kopen. Marlies en Joyce zijn goed geslaagd. Ik dit keer niet, maar ik heb gelukkig nog even.

Met de matatu naar huis en tot rust komen. We gingen eingelijk vroeg naar bed want we waren best moe na zo vroeg opstaan. Om 3 uur vanacht werd ik wakker omdat ik naar de wc moest. Ik loop in het donker naar de badkamer en doe het ligt aan. Plots hoor ik allemaal gerammel van pannen en iets op de grond vallen in de keuken. Ook hoor ik een hele harde Miaaauuuuuuuuuuw. Ik schrik me helemaal het leplazerus, geef een harde gil en ren terug naar de slaapkamer. Marlies en Joyce waren ondertussen al wakker geworden van mijn gil. Samen gaan kijken wat het toch kan zijn geweest. Wat blijkt, er heeft een kat de hor stukgemaakt en is toen naar binnen gekloppen en heeft wat restjes van eten wat op het aanrecht stond opgegeten. De kat schrok zo dat ik het ligt aan deed op de gang, dat het beestje snel weer naar buiten wilde vluchten, want er dus mee eindigde dat hij een pan raakte en een vork op de grond schopte. pff wat een nacht.

Volgende verslag komt weer over een paar dagen!

Alle moeders, een hele fijne moederdag en paps en mams gefeliciteerd met jullie huwelijk!

Dikke kus

ps. foto's komen nog

3 dagen lesgeven op Elroi School, Vilwakwe vernietigd en een bezoekje aan Bettie haar kamer

Hallo allemaal,

Even 3 dagen niks van me laten horen, maar heb zoveel nieuwe indrukken opgedaan, dat ik ze even om me moest laten inwerken voordat ik er woorden voor kon verzinnen om te beschrijven wat ik allemaal mee maak. Heb het super naar mijn zin en de tijd vliegt. Zit hier nu al weertwee weken.

Nadat we de eerste dag te horen kregen dat er zo net na de vakantie niet veel te doen was, is er toch wel het een en ander veranderd. Toen dinsdag namelijk aankwam werd ik voor de klas gezet, was er geen andere leraar meer aanwezig en werd mij ook niet verteld wat ik met ze moest gaan doen. Ik mocht het helemaal zelf weten. Afgelopen drie dagen heb ik dus helemaal alleen voor de klas gestaan en les gegeven.

De klas telt negen kindjes, waarvan de meeste heel erg gemotiveerd zijn om te leren en nieuwe dingen te doen. Ook de kindjes die wat minder gemotiveerd zijn met het leren, vinden het wel super leuk dat ik er ben en dat ik deze week de juffrouw was.

Mijn creativiteit wordthier flink getest, maar tot nu toe is het me vind ik zelf goed gelukt ze bezig te houden en volgends mij vinden ze het leuk. Ik heb rekenen, engels, science en tekenen met ze gedaan. Ook dansen, zingen en spelletjes doen vinden ze super leuk.

Favorite nieuwe spel van de klas is : Anna Maria Koek Koek!!

De klas weet nu, hoe ze palmbomen, giraffen, olifanten en windmolens moeten tekenen. Ook weten ze drie landen in Europa te noemen en kunnen ze vertellen wat je allemaal met de wind kan doen. Ook vragen over dagelijkse dingen, zoals : wat is er allemaal te vinden in een keuken en wat is er allemaal te vinden in een badkamer, kunnen ze beantwoorden.

Ook het verlegen jongetje Saidi, komt steeds losser en vind het super leuk om spelletjes te doen. Dan krijgt hij een glimlach op zijn gezicht en doet vrolijk mee. Zodra we echter bezig gaan met serieus leren, wordt hij weer heel verlegen, omdat hij veel minder dan de rest van de kindjes uit de klas is, maar hij gaat vooruit.

De afgelopen dagen heb ik al een aantal spulletjes mee naar school genomen, maar nog niet alles, want het is wel zo leuk dat ik nog wat over heb om komende weken te geven. Tot nu toe heb ik de springtouwen, puzelspelletjes, boter-kaas- en eieren, teken sjablonen en kleurtjes mee genomen. De spullen werden echt met open armen ontvangen en ook flink gebruikt. Kinderen blijven maar vragen of we in plaats van rekenen niet kunnen gaan kleuren, spelletjes doen of touwtje springen.

Heel grappig om te merken is, dat er hier in Kenia heel anders wordt les gegeven dan in Nederland. Ze papagaaien hier heel veel en er is echt heel veel respect voor de leraren. Als ik, of andere leraren sochtends binnen komen, staan alle kindjes in de klas op en zeggen: Good morning teacher. Dan zeg ik: Good morning class, how are you? Dan roept de klas in koor: I'm fine, thank you and how are you? Ik: I'm fine, thank you, you can sit down. Zo begint de les elke ochtend.

Vervolgends vraag ik (de juf) welke dag en datum het vandaag is, waarom de kinderen dan opdreunen met zijn alle: Today it is Wednesday, the date today is 09-05-2012.

Hier in Kenia worden in de klas heel veel klassikale vragen gesteld. Bijna geen individuele vragen. Als er zo'n vraag wordt gesteld, dreunen de kinderen dan ook in koor het antwoord op. Je hoort de teacher dan vaak roepen: AGAIN! Het is dus neit bepaald stil in de school, je hoort altijd wel schreuwende kindjes, die antwoorden aan het opdreunen zijn.

Om 10 uur is echt een pauze, waarin de kindjes Ugi krijgen, dit is een soort warme pap. Voor de meeste kindjes is dit hun ontbijt, want thuis krijgen ze niks te eten, gewoom om dat ze dit niet kunnen betalen. Nadat ze Ugi op hebben, mogen ze nog even spelen en dan moeten ze weer terug naar de klas. Dan is er tot half 1 les en dan is het 'grote pauze'. Dit is een pauze van ander half uur. De kids krijgen dan een flink bord eten (nooit twee dagen hetzelfde, zit gelukkig voor de kindjes wel variatie in) en daarna hebben ze nog alle tijd om te spelen. Om twee uur moeten ze danweer terug de klas in. Dan krijgen ze nog tot ongeveer half 4 les en dan is het tijd om naar huis te lopen. Voor de een is ditvijf minuten voor de ander45 minuten.

Het is super leuk op de school en het is ook echt een ervaring om zelf les te mogen geven. Affentoe is het ook wel moeilijk, want er werd zelfs niet gezegd wat ik met de kindjes moest doen. Moest het echt allemaal zelf uitzoeken. Vandaag werd wel gezegd dat dit kwam omdat de teacher van deze klas druk bezig was voor een groot bord langs de weg met de naam van de school er op. Vanaf volgende week zou ik meer begeleiding krijgen. Toch wel fijn..

Woensdag middag toen Marlies en ik terug kwamen van ons project, kwam de andere vrijwilliger Joyce met minder leuk nieuws. Zij geeft les op Vilwakwe. Hier bleek in de nacht van dinsdag op woensdag, met buldozers en traktoren de boel met de grond gelijk te zijn gemaakt. De helft van de lokalen en ook een aantal omliggende woningen waren vernield. Nu blijkt dat dit is gedaan door een groep politiemannen en jeugd die zijn ingehuurd door een man die claimt dat het land waar de school en de huisjes op stonden van hem is en dat er zonder toestemming op zijn land is gebouwd. Hier gaat dit nog heel makkelijk. Als het land niet van jou is en je bouwt er op, gooien ze gewoon alles plat.

Woensdag zijn ze begonnen met tafels en al het andere bruikbare materiaal te verzamelen. Er werd woensdag geen les gegeven. De jonge kinderen moesten weer naar huis en de ouderen kindjes moesten helpen met opruimen. Vandaag kon Joyce in de overgebleven lokaaltjes gelukkig nog wel lesgeven, maar het was allemaal erg chaotisch.

Woensdag avond is Bongo nog langs geweest, om de safari te bespreken. Ik kijk er echt naar uit, hijheeft me echt enthousiastgemaakt. Dit enthousiasme heb ik natuurlijk weer doorgegeven aan Robin. Wat we precies gaan doen, zijn we nog niet over uit en ook waar we gaan verblijven blijft moeilijk om te kiezen. Het ziet er allemaal prachtig uit!

Vandaag nadat we de hele dag op school waren geweest, met Bettie onze huishoudster mee geweest naar haar 'huisje'. Ze wilde ons dit heel trots laten zien, want voor Afrikaanse begrippen woont ze best mooi. Zoals jullie op de foto's misschien al hebben gezien, is dit voor Europese begrippen absurd. Ze woont samen met haar twee kindjes in een kamertje van 3 bij 4 ongeveer. Met in de hoek van de kamer 2 matrassen op elkaar, die ze dan 's avonds naast elkaar leggen, waar ze dan samen met haar kindjes op slaapt. Verder staat er nog een klein tafeltje en wat stoeltjes. Buiten kookt ze op een soort stoofpotje. Ze had wel super lief, mandazi's( soort donut cakjes, zonder suiker)en popcorn gemaakt. Ook had ze speciaal voor ons limonade gekocht. Ookal hebben ze zelf bijna niks, ze willen het hun gasten echt naar de zin maken.

Onderweg terug nog even langs een ander project van doingood geweest, Bombolulu School of promise. Super leuk om ook gezien te hebben. Onderweg naar dit project, kwamen we langs allemaal huisjes. Er kwamen allemaal kindjes naar buiten die dan de hele tijd riepen: Mzungu, how are you? Mzungu betekend wit. Ook wilde de kindjes ons dan aanraken, omdat ze het toch wel heel gek vonden een blanke huid.

Na al deze leuke ervaringen lekker weer naar huis. Morgen niet naar het project, maar wel weer een leuke dag, waar ik nu al naar uit kijk. We gaan namelijk Blessed Camp bezoeken en blijven dan daar in de buurt een nachtje slapen, zodat we dan zaterdag ochtend vroeg naar Shimba HIlls kunnen. Hopelijk een leuk voorproefje op de safari, want ook in Shimba Hills scheinen veel beesten te zitten.

Julie horen snel weer van me. Ik vind het super leuk, allle leuke reacties en berichtjes die ik krijg op de foto's en op de verhalen.

Liefs Anouk